Bakeliet
Bakeliet is de allereerste synthetische plastic “phenol formaldehyde” en werd ontdekt door de Vlaamse chemicus Leo Hendrik Arthur Baekeland (1863-1944) tijdens zijn werk in New York rond 1905.
Op 13 juli 1907 werd het eerste ‘hitte en pers patent’ verleend in de Verenigde Staten onder nummer 942699.
Vormvast en ongevoelig voor warmte
In zijn patent beschreef Baekeland hoe een phenol hars, op basis van eenvoudige componenten (Phenol en Formaldehyde) omgezet kon worden tot een chemisch inert, vormvast en temperatuur bestendig product, dat hij bakeliet noemde.
Hij beschreef niet alleen hoe dit hars, maar ook hoe afgeleide producten gemaakt moesten worden. Tegelijk gaf hij aan welke techniek noodzakelijk was om een commercieel, technisch hoogwaardig thermohardend product te verkrijgen. Tot dan toe was het nog niemand gelukt om dat voor elkaar te krijgen.
Bij thermoharders word het materiaal steeds harder naarmate de temperatuur stijgt. Deze onomkeerbare chemische verandering leid tot de vorming van een vormvast product dat ongevoelig is voor warmte.
General Bakelite Company
In 1910 richtte hij de General Bakelite Company op. Het nieuwe product genaamd bakeliet was een groot succes en veroverde de wereld, vooral omdat het door een constante kwaliteit, massa productie mogelijk maakte. Allerhande gebruiksvoorwerpen konden voortaan in grote hoeveelheden gemaakt worden.
Bakeliet werd het materiaal van 1001 toepassingen, met uitgebreide mogelijkheden voor industrie, de bouwsector en gewoon voor thuis.